Tidak bersalah sehingga dibuktikan bersalah” adalah prinsip undang-undang yang menekankan anggapan tidak bersalah seseorang tertuduh sehingga mereka telah dibuktikan bersalah tanpa keraguan munasabah melalui perbicaraan yang adil dan saksama.

Prinsip ini merupakan asas sistem keadilan jenayah di banyak negara, termasuk Amerika Syarikat, Kanada, dan United Kingdom. Ia mencerminkan idea bahawa beban pembuktian terletak pada pihak pendakwaan untuk membuktikan kes mereka terhadap tertuduh, dan bahawa tertuduh berhak mendapat perlindungan penuh undang-undang sehingga mereka dibuktikan bersalah.

Di bawah prinsip ini, seseorang yang dituduh dianggap tidak bersalah pada permulaan perbicaraan jenayah. Pihak pendakwaan mesti mengemukakan bukti yang membuktikan tertuduh melakukan jenayah yang didakwa. Bukti mestilah cukup kukuh untuk meyakinkan hakim atau juri tentang kesalahan tertuduh di luar keraguan yang munasabah.

Prinsip “tidak bersalah sehingga dibuktikan bersalah” adalah penting kerana ia melindungi individu daripada tuduhan palsu dan sabitan salah. Ia mengakui bahawa fakta semata-mata dituduh melakukan jenayah tidak secara automatik menjadikan seseorang bersalah. Sebaliknya, ia memerlukan pihak pendakwaan mengemukakan bukti yang meyakinkan mahkamah tentang kesalahan tertuduh.

Prinsip ini juga menyediakan perlindungan penting untuk hak tertuduh. Ia memastikan bahawa mereka dilayan secara adil dan saksama sepanjang proses keadilan jenayah, dan bahawa mereka mempunyai peluang untuk membela diri terhadap pertuduhan yang mereka hadapi. Tertuduh mempunyai hak untuk peguam, hak untuk perbicaraan yang adil, dan hak untuk dianggap tidak bersalah sehingga dibuktikan bersalah.

Bagaimanapun, prinsip “tidak bersalah sehingga dibuktikan bersalah” tidak mutlak. Dalam sesetengah kes, anggapan tidak bersalah boleh disangkal sekiranya terdapat bukti kukuh terhadap tertuduh. Sebagai contoh, jika tertuduh ditangkap dalam video melakukan jenayah itu atau jika terdapat berbilang saksi yang memberi keterangan terhadap mereka, mungkin sukar untuk mengekalkan anggapan tidak bersalah.

Selain itu, dalam beberapa sistem perundangan, beban pembuktian mungkin beralih kepada tertuduh dalam keadaan tertentu. Sebagai contoh, dalam beberapa kes, orang yang dituduh mungkin dikehendaki membuktikan bahawa mereka bertindak untuk mempertahankan diri atau bahawa mereka tidak mempunyai keupayaan mental untuk melakukan jenayah itu.

Kesimpulannya, prinsip “tidak bersalah sehingga dibuktikan bersalah” adalah prinsip asas undang-undang yang melindungi hak orang yang dituduh dan memastikan mereka dilayan secara adil sepanjang proses keadilan jenayah. Ia mengiktiraf bahawa beban pembuktian terletak pada pihak pendakwaan untuk membuktikan kes mereka terhadap tertuduh, dan bahawa tertuduh berhak mendapat perlindungan penuh undang-undang sehingga mereka telah dibuktikan bersalah melampaui keraguan munasabah. Prinsip ini penting untuk menegakkan kedaulatan undang-undang dan memastikan keadilan dilaksanakan dengan cara yang adil dan saksama.